fbpx

“No worries”, zeggen ze hier veel. Twee woorden die je makkelijk overneemt als je hier bent. En dat is ook echt dat de mentaliteit van Australiërs typeert. Nou heb ik daar nog wel wat van te leren, want die worry-trein gaat bij mij altijd heel makkelijk naar het volgende perron en alle anderen die daarna volgen als ik het geen halt toe roep. En dan vind ik het zó’n fijne gedachte dat ik elk moment zélf die trein kan stoppen en kan laten omkeren. Een kwestie van m’n hart, m’n gevoel te betrekken in het shiften van m’n gedachten. Een kwestie van oefenen. Dus hoeveel podium geef jij je hoofd? En hoeveel je hart?

Wat nou als…?
Want wat nou als onze Australië avontuur super tegenvalt? Wat nou als we het veel romantischer hebben gemaakt in ons hoofd dan het in de werkelijkheid is? Wat nou als we op een gegeven moment toch niet meer willen? Wat nou als we ongelukkig zijn? Wat nou als we moeten ‘toegeven’ dat het toch niet is wat we ervan gedacht hebben? Wat nou als…? Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Je komt er maar op één manier achter

Het zijn gedachten die gelukkig steeds minder in mijn hoofd rondspoken. En er is maar één antwoord voor: dan maak ik, dan maken we, een andere keuze. Een keuze die wel weer goed voelt. Want er was maar één manier om erachter te komen ‘hoe het is’ en dat is door het te DOEN.

Getraind

En dat is genoeg. En in Nederland zien we wel weer hoe het allemaal gaat. Het heeft totaal geen zin om me daar nu druk over te maken. Maar toch, als ik me laat gaan, dan kan ik dat heel goed in stand houden. Gewoon omdat ik jaaaaren die ‘zorgen-stem’ heb getraind.

Dagdromen is veel leuker

Want dat is het. Me zorgen maken over wat misschien helemaal niet gaat komen. Zo zonde van m’n energie! Zo jammer om vooral angst, negativiteit, zorgen en problemen te zien. Het is veel leuker om te dagdromen, te fantaseren over wat het wél kan zijn. En laat dat nou nét een manier zijn om jouw verlangens te manifesteren in de realiteit.

Altijd een keuze

Maar dat niet alleen, het is veel leuker. Ik voel me veel beter als ik in oplossingen en positieve scenario’s denk. Ik voel me fijn. Nu. En dat is immers het enige wat ik heb: het nu. En in het nu kan ik bepalen hoe ik me over het verleden én de toekomst voel: positief of negatief. Je kunt er maar eentje tegelijk ‘denken’. Dus waar kies jij voor?

Vertrouwen

Uiteindelijk weet je pas achteraf waar het goed voor is geweest. En als je tot nu toe niet hebt waar jij naar verlangt, is het dan niet tijd om een ander denkpatroon te proberen? Het is ALTIJD een kwestie van vertrouwen. Altijd. Achteraf kun je namelijk pas de punten met elkaar verbinden. En zien wat de REDEN was voor de gebeurtenissen. Wat je mocht gaan beseffen, welke inzichten je nodig had om verder te komen.

Keuzes op basis van… 

Veel mensen (waaronder ik vroeger ook) zijn gewend om beslissingen puur op ratio te bepalen. En soms is dat ook goed. Maar inmiddels zijn mijn keuzes primair op basis van m’n gevoel, m’n hart. Ik betrek ratio er ook in, maar dat is meer als een adviseur, dan dat het de eindbeslisser is. In plaats van (zoals eerst) andersom.

Simpele reden 

De reden? Dan VOEL ik me simpelweg beter. Het druist niet in tegen wat ik van binnen voel. Want ik ben ervan overtuigd dat mijn binnenste stem, m’n ware zelf, heel goed weet welke beslissing de beste is. Hoe irrationeel en onlogisch het soms ook is, voor mezelf (of voor de buitenwereld). En dat is het dus ook: je weet nooit hoe iemand anders zich werkelijk voelt als hij/zij een beslissing maakt.

Synergie 

Maar wat ik dus eigenlijk wil zeggen is: je ratio, logica en je hart, gevoel kunnen prima afzonderlijk van elkaar werken. Dat kun je een leven lang volhouden. Toch zijn ze het krachtigst als je ze bewust combineert. Synergie. Goed op zichzelf, maar het sterkst als je ze bundelt.

Mijn vraag aan jou is wel: hoeveel ruimte geef jij je gevoel, je hart om een duit in het zakje te doen? En wat is het aandeel van je ratio, je logica? Op basis van welke (hart vs ratio) neem jij je beslissingen? Wat is de verhouding tussen die twee? En hoe zou je graag willen dat het is?

Controle(drang)

Ik kies er in ieder geval niet voor om die gedachtentrein van zorgen en twijfel een complete wereldreis te laten maken. Dat doe ik liever zelf 😉 Ik heb een keuze. Ik heb een keuze om een andere beslissing te nemen. Altijd. Op elk moment. En dat geeft me zo’n goed gevoel. Dát geeft me nog eens een gevoel van controle. Want laten we eerlijk zijn, over aaaalll die andere dingen heb je géén controle. Lekker loslaten die hap! 🙂 Het maakt het leven een stuk lichter. En leuker! Wat nou als… je het jezelf wat gemakkelijker maakt?

 

Dus: waar kies jij voor?