Zo stop je de discussie in je hoofd!

“End of discussion!” Dat zijn de magische woorden die onlangs voor een shift hebben gezorgd in mijn hoofd. Ik merkte namelijk dat ik maar bleef praten en praten met mijn ego voornamelijk, of ik wel of niet moest gaan mediteren. Of het wel of niet verstandig zou zijn om m’n kwetsbare kant te laten zien. Of het wel of niet ‘m’n intuïtieve stem’ was die ik hoorde, in plaats van ego. Man, wat werd ik daar moe van. Want sommige stemmetjes, die blijven maar kletsen. En hoe meer aandacht je eraan geeft in je hoofd, hoe meer podium ze krijgen en hoe meer je er niet van wil, en hoe meer je het dus aantrekt (volgens de Wet van de Aantrekking). Eén simpel besluit veranderde alles voor mij en sindsdien stroomt het (weer) als een malle. Stop de discussie!

Discussiëren over mediteren

Het is inmiddels al een tijdje geleden, maar ik had ook een periode dat ik iedere ochtend met mezelf in discussie ging of ik wel of niet ging mediteren. Ik WIST dat ik er baat bij had. Ik WIST dat het goed voor me was. Ik WIST dat het me rustiger maar en meer stabiel liet voelen. Maar toch liet ik mezelf vaak overhalen om het toch niet te doen. Door wie? Door het stemmetje in m’n hoofd die bang is. Bang is voor verandering. Ik bestempel dat stukje vaak als m’n ego-stem. En die ego-stem die mag je soms even vriendelijk terug zetten op haar stoel waarmee je dus actief kiest voor het stoppen met discussiëren.

Ego bedoelt het niet verkeerd

Ego bedoelt het niet verkeerd. Het enige wat je ego-stem doet is het beschermen van jou. Het wil je beschermen voor kwaad, voor onveiligheid. En dus voor nieuwe dingen. Want nieuwe dingen, daarvan weet je vaak niet de uitkomst. Daarvan weet je vaak niet waar het je brengt. Dus waarom niet gewoon blijven zitten waar je zit? Ook al is het oncomfortabel. Ook al is het niet wat je wilt. Je weet in ieder geval wat je op dit moment HEBT. En dat is dus zekerheid.

Het enige dat zeker is, is VERANDERING

Maar het enige wat wij hier hebben op aarde (en dus zeker weten) is VERANDERING. Alles verandert, continu. En soms kan ik helemaal gek worden van die gedachte, want waar moet ik me dan aan vasthouden? Wat geeft mij stabiliteit? Wat geeft mij rust? Zekerheid? Veiligheid? Ik kwam erachter dat ik die veiligheid, zekerheid en stabiliteit uit mezelf kan halen. Wel zo handig, want je hebt jezelf altijd mee. En ook al veranderen de situaties en condities om je heen, jij bent altijd aanwezig.

Veiligheid buiten mezelf zoeken

Lange tijd heb ik dat overigens niet gedaan, en ik ben er nog steeds niet helemaal. Sterker nog, van huis uit heb ik het voorbeeld gekregen om zekerheid en veiligheid buiten mezelf te zoeken. Door middel van mijn christelijke opvoeding, waarbij God buiten jou staat als almachtige heerser. Maar ook door het voorbeeld dat ik heb gehad (sorry mam!). Nu geloof ik dat God/het Universum in mij zit en in de dingen om mij heen. En dus onderdeel is van mij. Maar vooral: ik weet dat ik een punt ga bereiken dat ik de veiligheid en stabiliteit en rust in mezelf ga vinden. En dat dat overheersend gaat worden in plaats van de steun op externe factoren.

Intuïtie of ego?

Anyway, ik kwam er dus laatst ook achter dat ik in discussie ging met mezelf of iets ‘toeval’ of ‘echt’ was. En of ik nu mijn intuïtieve stem hoorde, of mijn ego-stem. Als je eenmaal verzandt in die discussie, dan is bij mij het einde zoek. Dan weet ik het helemaal niet meer. En dat is zooo frustrerend! Want je wil wel luisteren, maar je weet niet meer waar naar. Inmiddels weet ik mijn ego-stem gelukkig veel beter te onderscheiden, maar dat kwam ook vooral door te zeggen ‘ik stop de discussie!’

Eén simpele beslissing veranderde alles

En dat besluit, dat veranderde alles. Ik besluit te stoppen met discussiëren op het moment dat ik het opmerkte. En ik besloot om er een andere actie aan te koppelen: iedere keer als ik de discussie opmerkte ging ik niet meer verder kibbelen (in m’n hoofd), maar het geen WAAROVER ik kibbelde, gewoon DOEN! Ik zei ‘gewoon’ STOP! Stop de discussie! Ik ging minder aandacht geven aan de discussie en meer aandacht geven aan de impuls!

Impulsen volgen

Alles waarvan ik dacht of voelde “dit is intuïtie” of “ik heb de neiging om dit en dit te doen”, dat ik dat ging volgen. En wat gaf die beslissing mij rust! Want ik besefte me dus dat doordat ik de discussie aanging in m’n hoofd, ik ‘afgeleid’ werd van de werkelijke impuls. En dus was ego geslaagd in haar missie! Doordat ik zei “het maakt niet uit wat dit is, ego of intuïtie, ik heb het gevoel dat ik dit moet doen en ik heb er geen onderbouwing voor nodig waarom” ging het veel meer stromen!

Herkennen van de discussie

En sinds dien is het eigenlijk alleen maar nodig om de discussie te herkennen, als die weer ontstaat in m’n hoofd. Ik hoef alleen maar het beestje bij de naam te noemen en dan is het goed. Ik geef mezelf veel meer de ruimte om te voelen en te volgen wat ik werkelijk ‘tot me krijg’. En sindsdien kan ik veel beter de ideeën, impulsen, neigingen volgen die er ontstaan. Heerlijk, wat een rust!

Hoe saboteer jij jezelf?

Dus ik wil jou uitnodigen om na te gaan op welk gebied jij continu de discussie aangaat in jezelf, wat je ervan weerhoudt wat je wérkelijk wil gaan doen? Waar tegen wil jij zeggen ‘stop de discussie!’? Hoe saboteer jij jezelf? Welke discussie mag jij achter je laten? Echt, één simpel besluit en ‘afspraak met jezelf’ kan DE verandering zijn waarop jij al tijden zit te wachten… Deel je je verhaal en ervaring met mij via Instagram? Ik kom namelijk graag met jou als gelijkgestemde in contact 🙂 Een bericht via de website mag natuurlijk ook 😉